แนวคิด

สนามเด็กเล่น

เครื่อง maliwan & ratree by อ.ฉัตรชัย เมื่อวานได้มีการคุยเรื่องความหลังครั้งก่อนกันใน facebook โดยอาจารย์ฉัตรชัย แห่งวิศวะกรรมคอมพิวเตอร์ ม.อ. หาดใหญ่ ได้โพสรูปเครื่อง server แห่งตำนาน maliwan.psu.ac.th กับ ratree.psu.ac.th สำหรับผมแล้วเครื่อง maliwan (มะลิวัลล์) ถือเป็นแหล่งความรู้ที่หาไม่ได้จากห้องเรียนจริง ๆ จากความคิดเห็นที่โพสกันในรูปนั้นทำให้รู้ว่าหลายคนได้รับความรู้และประโยชน์จากเครื่องสองเครื่องนี้จำนวนไม่น้อย จากรูปนี้ทำให้แต่ละคนอดที่จะเล่าความหลังเกี่ยวกับประสบการณ์ที่มีต่อมันไม่ได้ ผมเองก็มีความหลังกับ maliwan ตั้งแต่ปีหนึ่งยันปีสี่ เพราะที่นี่คือที่ที่วิเศษสุดสำหรับผมแล้วละ มันเป็นเปรียบเสมือน social network ของสมัยนั้นนักศึกษาทั้งมหาลัยใช้ maliwan เป็น mail server ที่สามารถเข้าไปอ่านเมลจากโปรแกรม pine แรก ๆ มันยังไม่มี webmail ให้ใช้งาน แต่บางคนก็ใช้ Pegasus mail ซึ่งเป็น client บน Windows 3.11 network ที่ run อยู่บน Netware นอกจากเมลแล้ว ยังมี talk ทั้งคุยกันเองในมหาลัย หรือ จะ finger ออกไป มหาลัยต่าง ๆ สมัยนั้นส่วนใหญ่จะมี server ให้นักศึกษาใช้กัน เราก็ finger ไปดูแล้วก็เรียก talk กันไป นอกจาก talk ก็ยังมี write ส่งข้อความหากันไปหากันมาสนุกสนาน และมี twrite เด็ก KMITT หรือ KMITNB นี่แหละเขียนไว้ ก็เอามาเล่นกัน twrite มันสามารถส่งข้อความเป็นภาพ ascii ขนาดใหญ่เป็นตัวอักษรภาษาไทยไปให้เพื่อน ก็สนุกไปอีกแบบแต่หน้าจอจะเต็มไปด้วยข้อความจาก twrite บางคนอาจจะฉุนได้ และอีกอย่างที่สมัยนั้นฮิตกันมากคือ การประดิษฐ์ภาพหลากสีสันสวยงามด้วย ASCII Code ยอมรับจริง ๆ ว่าขยันกันมาก เป็นรูปตัวการ์ตูนบ้าง ดอกไม้ หัวใจ สารพัด แล้วก็ส่งขึ้นไปแสดงบนหน้าจอเพื่อน ๆ หรือ สาว ๆ เป้าหมายที่เล็งไว้ นึกถึงแล้วมันสนุกจริง ๆ สนุกกว่า facebook สมัยนี้อีก

จะต่อสู้กับอำนาจเงินตรา….

เพื่อนพ้องทุกท่านบ้านเมืองเราตอนนี้น่าเป็นห่วงอย่างยิ่งหากเรามัวห่วงแต่ตัวเองแล้วชาติจะอยู่อย่างไร ? การต้องสู้ด้วยสันติ แสดงออกด้วยเจตนาบริสุทธิ์ เพื่อแสดงให้กลุ่มคนที่กำลังคิดรวบอำนาจ เผด็จการในคราบประชาธิปไตย เหยียย่ำคนจนด้วยเงินตรา ปิดหูปิดตาชาวรากหญ้าด้วยถ้อยคำมุสา หลอกล่อด้วยอามิสสินจ้าง ซ้ำเติมความยากจนให้กับฐานเสียงที่มันเหยียบหัวขึ้นเถลิงเสวยอำนาจได้เห็นพลังมวลชนที่ต่อสู้เพื่อบ้านเพื่อเมืองเพื่อเผ่าพันธุ์ชาติไทยของเรา เรารอแต่ดูไม่ได้อีกต่อไปแล้วมันไม่ได้สำนึกถึงการกระทำ ความขัดแย้งแผ่ขยายออกไปทั่วประเทศ เราคนไทยอย่าหลงเชื่อคำลงของมัน จงร่วมใจกันทำเพื่อส่วนรวมเถิด อย่าให้คนคนเดียวต้องทำให้ประเทศชาติต้องแตกแยกไปมากกว่านี้ ถึงท่านจะรักยกย่องมันก็จงตัดใจคิดซะว่าลูกหลานเกเร ท่านรักลูกต้องสั่งสอนในทางที่ถูกต้อง

ปั่นจักรยาน

ช่วงแรก ๆ ที่ผมเริ่มปั่นจักรยานแบบมีเกียร์ ผมก็เรียนรู้ว่าถ้าผมปั่นเกียร์สูง ๆ แล้วมันหนักจัง ผมเลยปั่นเกียร์ต่ำ ๆ มาตลอดเพราะกลัวเหนื่อย นาน ๆ เข้าผมกลับพบว่าถ้าผมปั่นในความเร็วระดับหนึ่งแล้วผมค่อย ๆ เปลี่ยนเกียร์สูงขึ้นเรื่อย ๆ มันกลับไม่หนักแฮะ แถมยังปั่นสบายขึ้นด้วย เมื่อก่อนผมใจร้อนพอขึ้นก็ใส่เกียร์ไปจนหมดมันเลยหนักซมัด เดี๋ยวนี้เลยปั่นสบายขึ้นหน่อย มันก็เหมือนชีวิตคนเรานั้นแหละอะไรที่ได้มาอย่างรวดเร็วมันมักไม่ค่อยยั่งยืนหรือเข้าที่เข้าทาง….