NSC

NSC2014 PSU

ตอนเช้าลุกไม่ค่อยไหวเพราะดันนอนไม่หลับ จิตหลอนเสียงหมาเห่า พอเคลิ้ม ๆ ก็เห่าพอตื่นก็เงียบ เอ๊ะ! หรือว่าฝันไป เหอ ๆ ต้องหลับก่อนที่มันเห่าเพราะหลับแล้วจะไม่ได้ยินกว่าจะนอนก็ตีหนึ่งเกือบตีสอง ตั้งปลุกตีสี่ อาบน้ำออกจากหอตีสี่ครึ่งกับเจ้านัท ต้องไปรับ boarding pass ตัวจริงมาทำเรื่องเดินทาง ลุ้นเจ้าโอ๋กับพี่โรสว่าจะมาทันไหม เพราะเค้าไม่ให้รับแทน ถึงหาดใหญ่ก็หาอาหารเช้ากินกัน ซึ่งไปร้านโชคดีแต่เตี้ยม วันนี้เฮียก้องไม่มาเลยต้องตัวใครตัวมันกินกันจนเปรมอุราสาแก่ใจ เหอ ๆ ไปถึง ภาคคอมเลยกินอะไรต่อไม่ไหว ตรวจงานวันนี้น้อง ๆ ไม่มาหลายกลุ่มตรวจง่ายใจดี ไม่โหด เสร็จเร็วแต่เมื่อยขามาก รอเค้าประกาศผลแฟนคลับประเภทลินุกซ์ มากันเยอะจริง ๆ กรี๊ดกันใหญ่ เวลาเหลือนิดหน่อยไปไหว้พระบนเขาคอหงส์ แดดกำลังดี แต่พอไปถึงองค์พระฝนลงเม็ดซะงั้นเลยต้องรีบกลับ น้อง ๆ กับเจ๊แวะซื้อของฝากแล้วมุ่งหน้าสู่สนามบินระหว่างทางมีการปิดทางเตรียมไฮปาร์คหน้าอำเภอหาดใหญ่เลยต้องเปลี่ยนเส้นทางนิดหน่อย

Maintenance mode

ศิลปะฝาผนัง วันหยุดก็ไม่อยากทำอะไรเช่นเคย วันนี้เค้ามีตรวจ NSC2014 ของภาคกลางที่ตึก CC เฮียก้องเลยชวนไปหาอะไรกิน อาบน้ำเสร็จก็เดินไปในงาน ระหว่างที่ลงบันใดที่หอสังเกตเห็นที่กำแพงเค้าเอาเทปกาวมาติดไว้เต็มไปหมด คิดในใจนี่มันงานศิลปะชิมิ ฮา ๆ เดินไปถึงตึก CC ก็พบเจ๊หน่อย อดีตเจ้าแม่แถวนี้มาเป็นกรรมการด้วย พักเทียงก็กินอาหารบุฟเฟ่ต์กันที่ Science Cafe กินซะอิ่มเลยต้องขอบคุณเฮียก้องมาก ๆ ที่ไม่เคยลืมน้อง ๆ กินเสร็จก็ลงไปเดินดูบูธน้อง ๆ แว๊บหนึ่ง <dd class='wp-caption-text gallery-caption' id='gallery-23-1219'> ยกมาทั้งแก้วเลย </dd> <dd class='wp-caption-text gallery-caption' id='gallery-23-1218'> อาหารอร่อย ๆ </dd> <dd class='wp-caption-text gallery-caption' id='gallery-23-1220'> ทับทิมกรอบ </dd> ทิศทางของดอกยาง กลับห้องก็เข็นจักรยานลงไปทำความสะอาดสักหน่อย นาน ๆ จะได้ทำสักที เริ่มจากถอดล้อหน้า ถอดยางในยางนอก เอายางในหารูรั่ว พบรอยเล็ก ๆ ที่เป็นมานานนับปีมันรั่วนิดเดียวแต่ต้องสูบลมทุกวันก่อนปั่น วันนี้ได้โอกาสก็เปลี่ยนเสียเลย ส่วนยางนอกก็ได้โอกาสกลับดอกยางเช่นกัน สมัยที่ปั่นร้อยกว่ากิโลกับพี่สมเเดชตอนนั้นยางรั่วแล้วถอดออกมาหาหนามที่ยางนอกแล้วใส่ดอกกลับด้าน เห็นก็ตอนใส่ล้อเรียบร้อยแล้ว หมดแรงสูบลมแล้วก็เลยตามเลย ผมปั่นดอกกลับด้านมาไม่น้อยกว่าหนึ่งปี ฮา ๆ รอดูพรุ่งนี้ว่าจะปั่นฉิวกว่าเดิมหรือเปล่า รูรั่วพันปี ใส่ยางเรียบร้อยก็ขัด ๆ ถู ๆ ตามประสา ในซอกเช็ดยากจริง ๆ หลายที่เริ่มเป็นสนิมมากแล้วด้วย ตรงคอรถที่ติดกระเป๋าไว้ สีเริ่มเปลี่ยนจากขาว ๆ เป็นสีน้ำตาลแปลกดีอยู่ในร่มทำไมสีเปลี่ยนยังกะโดนแดดเลย ขัดโซ่ หยอดน้ำมัน ส่วนร่องรอยก็เริ่มมีริ้วรอยเยอะขึ้น ตรงไหนที่เคยติดไฟ หรือตรงที่ใช้เกี่ยวกับขาตั้ง ถลอกลอกขัดไม่ออกเสียด้วย แต่ก็ธรรมดารถใช้งานย่อมมีร่องรอยเป็นธรรมดาครับ ขัดเสร็จถ่ายรูปเปรียบเทียบ อะ มองไม่ออกหุหุ <dd class='wp-caption-text gallery-caption' id='gallery-24-1224'> เปลี่ยนยางใน </dd> <dd class='wp-caption-text gallery-caption' id='gallery-24-1225'> รอยเหลือง </dd> <dd class='wp-caption-text gallery-caption' id='gallery-24-1227'> ปอมเด็กล้างโซ่ </dd> Before After

NSC2014 KKU

วันนี้ต้องเดินทางไปร่วมเป็นคณะกรรมการคัดเลือกโครงการ NSC2014 ที่ ม.ขอนแก่น ออกเดินทางจากหอตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง MeO มารับมีโตอีกคน รู้สึกว่าเดินทางไปถึงขอนแก่นช้ากว่าเมื่อก่อนเลยไม่ได้แวะทานไข่กะทะเหมือนเคย เข้าถึง ม.ขอนแก่นก็เริ่มงานกันเลย โชคดีกลุ่มที่เป็นกรรมการมีโครงการไม่มากนักและน้อง ๆ ไม่มากันหลายกลุ่มเลยคัดเลือกไม่ยากมากนัก จากความรู้สึกที่รับรู้มาหลาย ๆ ปีพบว่าความเข้มข้นของโครงการเหมือนจะน้อยลงทุกปี น้อง ๆ หลายกลุ่มบอกว่าเพิ่งจะได้ปั่นโครงการ เขียนโปรแกรมไม่นานเพราะงานในวิชาเรียน ที่โรงเรียนก็มากมายจนแทบไม่มีเวลาทำอย่างอื่น หลายคนตั้งใจทำงานมาก ๆ แต่ประสบการณ์ยังน้อย บ้างก็อ.ที่ปรึกษาดันมาย้ายโรงเรียนกลางคันทำเอาน้อง ๆ ไม่มีที่พึ่ง บางกลุ่มก็หายตาม อ.ที่ปรึกษาไปก็มี มีอยู่กลุ่มหนึ่งผมถามว่าระหว่างการพัฒนาโปรแกรมมีความรู้สึกชอบและสนุกไหม น้องก็ตอบว่าสนุก และภูมิใจมากที่ทำมาได้ถึงขนาดนี้ พร้อมรอยยิ้มอย่างมีความสุข แต่หลายคนทำด้วยความเครียดเพราะเพิ่งจะได้ทำ เหอ ๆ ตอนกลับเปลี่ยนเที่ยวบินเร็วขึ้นเป็นห้าโมงเย็น พองานเสร็จก็รีบแจ้นกลับกันเลย ได้ตั๋วใหม่หน้าตาแปลก ๆ โล้น ๆ เหมือนจะะพิมพ์บางอย่างขาดหายไป เนื่องจากเวลาน้อยเพราะต้องเปลี่ยนเที่ยวบินเลยทำให้อดทานข้าวเหมือนทุกครั้งที่เจ้าภาพขอนแก่นจะพาไปทานอาหารอร่อย ๆ ก่อนกลับ แต่ไม่เป็นไรเฮียก้องใจดีพามาเลี้ยงข้าวที่ร้านเม้งปูดองกินกันเรียกพลังกลับคืนมาหลายส่วน ค่ำแล้วไม่อยากกินเยอะแต่ฟาดข้าวไปสองถ้วย ฮา ๆ

NSC2007 ภาคกลาง

เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาต้องไปเป็นกรรมการคัดเลือก NSC2007 ของภาคกลางที่ SIIT (ในมธ.) โดยบังเอิญเพราะที่วางตัวไว้เป็นพี่กำธร กับเจ้านุก แต่สองคนติดภาระกิจทั้งคู่ เป็นครั้งแรกที่มีโอกาสได้เป็นกรรมของภาคกลางซึ่งโครงการจะเยอะที่สุดเมื่อเทียบกับภาคต่าง ๆ นั้นคือความปวดหัวจะมีมากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว โดยรวมแล้วภาคกลางเป็นสนามที่มีโควต้ามากกว่าภาคอื่น ๆ ดังนั้นการตัดสินผู้เข้าชนะก็จะเยอะตามไปด้วย แต่ก็เป็นที่ลำบากใจว่าจะดันให้ครบทั้งหมดหรือไม่ ในส่วนที่ผมคัดเลือกก็เป็นโปรแกรมประยุกต์สำหรับลินุกซ์ ความเข้มข้นดูแล้วปีนี้ไม่ค่อยเข้มข้นเท่าปีก่อน ๆ ภาคอื่น ๆ ไม่เข้ามาเกือบทั้งหมด ยกเว้นภาคใต้ และ ภาคกลาง ปีหน้าคงต้องหาวิธีจูงใจให้มากกว่านี้ ได้ข่าวว่าภาคเหนือน้องถอดใจขอถอนตัวไปก่อน ก็น่าเสียดายเหมือนกัน น้อง ๆ ที่พลาดปีนี้ก็อย่าเพิ่งท้อนะครับปีหน้าคว้าใหม่ :-) รูปน้อง ๆ

NSC2007 สนามภาคใต้

เมื่อวันอังคารที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปร่วมเป็นกรรมการคัดเลือกผลงานนักเรียนนักศึกษาของ NSC2007 ในสนามภาคใต้ ม.สงขลาฯ และเป็นครั้งแรกที่ได้ไปสนามบินสุวรรณภูมิ ไกลมาก ๆ จากที่ทำงานค่า Texi + ค่าทางด่วนก็ปาไป 500 บาทแล้วแถมต้องตื่นแต่เช้ามืดอีกด้วย ไปถึงก็เดินไม่ถูกเพราะมันใหญ่ ส่วนบรรยากาศของรอบสุดท้ายก่อนการรอบตัดสินก็คึกคักดีน้องรอแสดงผลงานกันพร้อมเพรียง แต่เท่าที่ตรวจหลายทีมยังทำกันไม่ถึงไหนก็เป็นที่น่าเสียดาย แต่ส่วนใหญ่ก็ตั้งใจบรรยายเอาจริงเอาจัง จนบางครั้งกรรมการตกใจก็มีฮ่า ๆ (แซว) ผลการคัดเลือกจะมีโควต้าอยู่ว่าแต่ละประเภทจะเข้าได้กี่ทีมก็ทั้งหมดก็เป็นไปตามที่วางไว้ยกเว้นบางประเภทที่ไม่มีเข้าเช่นในประเภทของครูอาจารย์ (สร้างเนื้อหาบทเรียน online) ไปคราวนี้ไม่ได้ถ่ายรูปไว้มากนักมีสองสามรูป และ มี clip บรรยากาศสั้น ๆ มาให้ดูด้วย

Thailand ICT Contest Festival 2007

จบลงไปอีกงานสำหรับ งาน Thailand ICT Contest Festival 2007 ซึ่งจัดเป็นประจำทุกปีปีนี้จัดกันที่ แฟร์ชันไอส์แลนด์ ซึ่งได้รับเสียงบ่นมาบ้างว่าไกล ทำให้คนเข้าดูน้อยอีกทั้งยังจัดกลางสัปดาห์อีกด้วย ส่วนผมหน้าที่รับผิดชอบหลักก็ส่วนของ NLC คือการแข่งขันลินุกซ์ และ ส่วนหนึ่งของ NSC ประเภท โปรแกรมเพื่อการประยุกต์ใช้งานสำหรับลินุกซ์ และ Open Source Application Extension ซึ่งมีบางกลุ่มที่มีโอกาสได้ติดตามพัฒนาการตั้งแต่เริ่มเขียนโรงการ จนออกมาเป็นรูปเป็นร่าง ยอมรับว่าปีนี้การแข่งขันของสองหัวข้อนี้ไม่เข้มข้นนักเพราะน้อง ๆ ยังไม่กล้าเข้ามาสักเท่าไร หรือกรรมการโหดเกินไปหรือเปล่า ฮ่า ๆ เพราะลินุกซ์นี่เข้ามาแค่สองภาคคือ กลาง กับ ใต้เท่านั้น ปีหน้าถ้ามีโอกาสก็อยากไปดูของภาคอื่น ๆ บ้าง และหวังว่าจะมีโครงการเพิ่มขึ้นจากปีนี้จะได้เข้มข้น และ สนุกกว่านี้ ส่วน NLC ครั้งนี้ก็ครั้งที่ 7 แล้วรูปแบบการแข่งขันเปลี่ยนไปมากจากทุก ๆ ครั้งทำให้หลายทีมต้องพลาดโอกาสไปเพราะเก็งข้อสอบผิด เพราะทุก ๆ ปีจะเป็นการนั่งทำภาระกิจที่มอบหมายให้เป็นส่วน ๆ จนกว่าจะเสร็จ แต่ปีนี้ใช้การทดสอบ ทั้งความเร็ว และ ความแม่นยำ มีเวลาเข้ามาเป็นตัวกำหนด และต้องแม่นในคำตอบ ซึ่งคำถามจะหลากหลาย แต่ก็จะเน้นในส่วนของ ลินุกซ์ทะเล และ ลินุกซ์ซิสเป็นส่วนใหญ่ และการเปลี่ยนรูปแบบก็มีเหตุผลหลายอย่าง ซึ่งทางทีมงานก็อยากจะเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ จะได้มีหลากหลาย แต่ก็มีเสียงบ่นมาเยอะพอสมควรว่าติวมาเหมือนปีที่แล้วแต่กลับมาแข่งอีกแบบ อันนี้ก็เข้าใจนะครับแต่ทางออกที่ดีคือการสอนเด็กให้รู้จริง ไม่ใช่ท่องจำ หรือรู้แค่เรื่องใดเรื่องหนึ่งเท่านั้น ถและ เพิ่มความรู้รอบตัวเข้าไปอีกนิดก็จะไม่กลัวว่าจะเจอกับการแข่งขันรูปแบบไหน เก่ง และ ต้องฉับไว แม่นยำ มีการวาแผนที่ดี ก็เสียดายน้อง ๆ หลฃายคนที่ทำได้นะแต่บางครั้งไม่กล้าที่จะตอบเพราะกลัวเสียคะแนน แต่ก็มีหลายคนที่กล้าได้กล้าเสีย และได้รางวัลด้วย