Uncategorized

สร้างบ้านสร้างเมือง

วันก่อนไปเปิดเมืองไว้ ตอนนี้มันโตมาระดับหนึ่ง เพื่อน ๆ คนไหนหลงมาพบเข้าก็ช่วย ๆ กันหน่อยนะค้าบบบ Game นี้ชื่อว่า myminicity หลักการการเล่นก็ไม่ซับซ้อนอะไร แค่สร้างเมืองทิ้งไว้ แล้วก็ให้เพื่อน ๆ ช่วยกันเข้าไปดู 1 คน ได้ 1 ครั้ง และ 1 อย่าง ต่อ 1 วัน งงไหมครับ ตอนนี้ผมมาระดับที่ 3 แล้ว คือ 1. เข้าไปตรง ๆ เป็นการย้ายเข้าไปอยู่ 1 หลัง : เข้าไปที่ http://mrchoke.myminicity.com 2. เข้าไปสร้างโรงงานอุตสาหกรรม : เข้าไปที่ http://mrchoke.myminicity.com/ind 3. เข้าไปสร้างถนนหนทางการคมานาคม เข้าไปที่ http://mrchoke.myminicity.com/tra มันจะนับครั้งเดียวต่อ 1 วัน นั้นหมายความว่าถ้าเพื่อน ๆ ช่วยเข้าไปสร้างถนน เวลาเข้าไปสร้างโรงงานมันก็จะไม่นับให้แล้วต้องรอพรุ่งนี้ถึงจะสร้างโรงงานได้ เป็นต้น หมายเหตุ: ตอนนี้ผมขาดเรื่อง ถนน และ โรงงานบ้างบางครั้ง :P

ของเล่นใหม่

ของเล่นใหม่ลองเข้าไปดูนะค้าบบบ… อันนี้เพิ่มบ้าน: http://mrchoke.myminicity.com/ <p> อันนี้เพิ่มโรงงาน:<br /> <a target="_blank" href="http://mrchoke.myminicity.com/ind">http://mrchoke.myminicity.com/ind</a> </div> </div>

บันทึกหน้าใหม่

ย้ายจริง ๆ จัง ๆ ไปที่ http://www.mrchoke.org แล้วนะครับสำหรบเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่านก็สามารถติดตามในเว็บส่วนตัวผมได้แทนที่นี่ ถ้ามีเหตุต้องย้ายมาที่นี่อีกก็จะแจ้งให้ทราบนะครับ

Happy Birthday 29th year

ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่จะใช้เลขสองแล้วว้า…เร็วจังยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยวันเกิดปีนี้ก็เหมือนทุก ๆ ปีเรียบง่ายเหมือนทุกวัน ไม่มีอะไรพิเศษไม่มีงานเลี้ยง มีเพื่อนสนิทที่จำได้ SMS มาบ้าง แกไปอีกปี วันนี้บังเอิญเจอคนเกิดวันที่ 16 ส.ค. เหมือนกันอีกคนละเป็นเพื่อน ม.ปลายเรียนคนละห้อง ตอนเรียนไม่เคยคุยกันเลยเพิ่งจะมาเจออีกครั้งโดยบังเอิญ วันนี้ผมตั้งชื่อ HBD to me ไว้เลยได้รู้ว่าเกิดวันเดียวกันเย้.. ปีก่อนโน้นก็เจอคนหนึ่งเป็นคนขายประกันผมเองแหละ 16 ส.ค. เหมือนกัน สุขสนต์วันเกิดให้ตัวเอง และ ก็เพื่อนทั้งสองคนด้วยนะค้าบบบ

การหนีครั้งสุดท้าย..

ชักเบื่อกับการหนีซะแล้วสิ ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย คงไม่หนีความรู้สึกอีกแล้วละ …

Game Over…

เรียกรักแรมร้างแรมรอนเรียกรักแรกร้อนเร่ร่ำเรียกรักรวนร้าวรุมร่าม เรียกรักรับรู้…โรยรา

Forever….

มีไหมที่เคยตามหา คนคนนั้นที่รักมั่น… หลายคนคงยกมือตอบว่ามีสิ แล้วถ้าวันนี้เจอคนแบบนั้นแล้วละ… รักมั่น ไม่แปรเปลี่ยน… จะรู้สึกอย่างไรหนอ..ถ้ารักนั้นไม่ใช่คุณ….

ช่างน้อยนิด..

การเดินไปข้างหน้าฉันพบว่าเวลาที่ผ่านมามันสามารถแบ่งความรู้สึกได้สามแบบ 1. ปกติ 2. ความสุข 3. ความทุกข์ จริง ๆ แล้วโดยส่วนใหญ่ฉันพบช่วงเวลาปกติมากที่สุด ช่วงเวลาปกติมันไม่มีอะไรหวือหวาเป็นการเดินทางที่เนิ่นนานเป็นปกติ ช่วงเวลาความทุกข์ เจอรองลงมาบางครั้งมันไม่นานแต่ความรู้สึกมันช่างยิ่งใหญ่เนินนานเจ็บปวดทรมาน ก็ต้องอาศัยช่วงปกติเป็นยารักษา เวลาแห่งความสุขมักไม่ค่อยเจอมากนักแต่มักพบว่าเวลามีความสุขมักจะผ่านไปรวดเร็วและเมื่อเทียบแล้วมันช่างน้อยนิดนัก แล้วเวลาที่เหลือละฉันจะเลือกเดินบนเส้นทางใดดี?

หาเรื่อง…

วันนี้มาทำงานตั้งแต่เช้ามืดเพราะว่าเมื่อวานนอนมากไปหน่อยเมื่อคืนเลยนอนไม่หลับจนเช้า ลุกขึ้นกวาดห้องถูห้อง อาบน้ำก็ยังไม่หลับฮ่า ๆ วันนี้นึกยังไงไม่รู้ไปเปิดอ่าน บันทึกของใครคนหนึ่งที่เค้าพยายามให้เราอยู่กับโลกแห่งความเป็นจริง ไม่ใช่อะไรหรอกแค่คิดถึงเพราะหายไปนาน และอาจจะเปลี่ยน MSN หรือไม่ก็ Block เราไปแล้วก็เป็นได้ อ่านไปอ่านมาเจอข้อความแสลงใจทำเอาเจ็บแปลบ ๆ อยู่ดีไม่ว่าดี เหอะ ๆ เฮ้อจริง ๆ ก็น่าจะหายไปได้แล้วความรู้สึกแปลบ ๆ แต่มันก็ยังมีให้เจ็บเล่น ๆ วันหลังก็อย่าไปยุ่งอยู่ดี ๆ ก็ไม่เป็นไร โสน้าหน้า…

หลาน ๆ

วันเวลาผ่านไปความสุขอย่างหนึ่งก็คือการได้พบปะเพื่อน ๆ ที่เคยเรียนมาด้วยกันได้พูดคุยถามข่าวคราว จริง ๆ ก็นัดเจอเพื่อน ๆ อยู่บ่อย ๆ เมื่อวาน (09/03/49) ก็ได้นัดทานข้าวกับเพื่อน ม.ปลายคราวนี้มีคุณแม่คนแรกของรุ่นพาหลาน ๆ มาให้ชมด้วย น่ารักเชียว 6 ขวบ กับ 3 ขวบกำลังซน