เห่อรองเท้าใหม่
ตื่นมาเช้านี้ได้รับข่าวร้ายสองข่าวพร้อมกัน ป้าสะใภ้ที่บ้านเสียหลังจากเส้นเลือดในสมองแตกได้ไม่กี่วัน และ คุณพ่อของอาจารย์เสีย วันก่อนยังเพิ่งไปงานศพคุณแม่อาจารย์อยู่เลยอาจารย์คงเศร้าน่าดู แต่ทั้งหมดทั้งมวลมันเป็นเรื่องของธรรมชาติ ที่ทุกคนต้องเจอ
ตั้งใจว่าตอนเที่ยงจะออกไปหาใบพัดพัดลมอีกรอบเพราะศึกษาดูแล้วว่ายี่ห้อที่ใช้อยู่ (Tory) มันใช้ร่วมกับของ Hatari ได้เพราะทำมาจากโรงงานเดียวกัน แต่ก็แบกอันเก่าไปเทียบดูด้วย กว่าจะได้ออกนอนเล่นเพลินก็บ่ายโมงกว่าละ ไปถึงก็ลองเทียบดูตรงเบ้าเสียบเท่ากันแต่ใบพัดบิด ๆ ต่างกันเล็กน้อยก็ลุ้น ๆ ว่าจะใส่พอดีตะแกรงหรือเปล่า ได้ใบพัดแล้วก็เลยแวะดูรองเท้ากีฬาซะเลยคู่เก่ามันเก่ามาก ๆ ซื้อมาหลายปีมาก ๆ ห้าปีได้แล้วมั้งตั้งแต่ตีแบดกัน เลิกตีไปหลายปี มาปั่นจักรยานวันแรกก็ใส่มาตลอดจนทุกวันนี้ พื้นล่างมันโดนบันใดเจาะจนทะลุมาถึงฝ่าเท้าแล้ว แต่ตัวรองเท้ายังดีไม่ขาด วันนี้เลยถอยยี่ห้อเดิม คือยี่ห้อ Click เพราะติดใจในความทนทานและราคาแค่ห้าร้อยบาท คุ้มสุด ๆ มันเป็นรองเท้าธรรมดาที่รับใช้อย่างซื่อสัตย์ ถึงห้องลองใบพัดใหม่รอยบิดที่ต่างกันนิดหน่อยเกือบออกมาโดนตะแกรงแต่ก็ไม่โดนแค่เฉียด ๆ ถือว่าใช้ได้ดีทีเดียว
กลับมาตั้งใจจะปั่นฉลองรองเท้าใหม่หลาย ๆ กิโล แต่เอาเข้าจริง ๆ วันนี้ไม่มีแรง ขาไม่ไปตามใจสั่งเลย ปั่นได้สามสิบห้ากิโลต้องหยุดพักไม่งั้นปั่นไม่ไหว พักเสร็จก็กัดฟัน ปั่นต่อให้ครบห้าสิบกิโล แทบสิ้นใจ ฮา ๆ ปั่นเสร็จซื้อข้าวเซเว่นกับปลาคั่วกลิ้งมาเสพเช่นเคย แต่ดึงแรงไปหน่อยที่เปิดฝามันหักซะก่อนไม่ทันเปิดฝาออกมา ก็ต้องลำบากใช้หางช้อนงัดออกมา จริง ๆ มันมีรุ่นที่ไม่มีที่จับเปิดแต่ใช้ช้อนงัด เคยกินแบบนั้นเลยพอจะแก้ปัญหาได้ไม่ยาก เกือบเป็นแมวมองปลากระป๋องซะละ