วงราษฏร เพื่อชีวิตชาวใต้…

ต่อเนื่องจากงาน NSC จริง ๆ แล้วกำหนดการเดินทางไปเช้าเย็นกลับ แต่มันเป็นวันศุกร์เลยเลื่อนตั๋วอยู่ต่ออีกสองวัน เสร็จงาน NSC แล้วก็ไปคณะเดิมที่เคยเรียน ไปหาเพื่อน ๆ และเวะไปดูเครื่อง Server lotus.psu.ac.th ด้วยกำลังแน่นิ่งพอดี แถมยังได้ข่าวร้ายว่าเครื่องจะโดนเรียกคืนอีก แต่ อาจารย์จะให้ยืมเครื่องส่วนตัวมาตั้งแทนก่อนก็ถือว่าข่าวดี นั่งรอเพื่อนเลิกงานแสนจะทรมานเพราะไม่ได้นอนไป กลัวตกเครื่องบิน ฮ่า ๆ จะหลับก็ไม่ได้อาจารย์เดินไปเดินมาหลายคน แต่ก็แอบไปหลายงีบเหมือนกัน ตอนเย็นก็มีนัด ทานข้าวกับน้องที่หาดใหญ่ นัดกันที่คาร์ฟู ที่โดนบึ้มไปเมื่อวันก่อน จะไปกิน MK กันแต่ต้องรอพี่แดงเพื่อนอีกคนกลับมาจากสอนที่ ราซภัฏสงขลา ตุ๊กเพื่อนอีกคนออกไปรับ แต่กลับมาโดยไม่มีพี่แดง บอกให้ผมไปรับแทนบอกว่านั่งอยู่ที่ร้านเบียร์ปั๊มไก่ชน เอ..มีอะไรแปลก ๆ ทำไมไม่พามาด้วย พอไปถึงก็หายสงสัยครับ พันธมิตรเก่า นั่งกันเต็มเลยพี่ ๆ บุคลากรคณะนั้นเอง มีน้อง ๆ ด้วยและมีคนใหม่ ๆ ด้วย ทีมนี้เป็นทีมที่สร้างวีรกรรมกันไว้เยอะ ตั้งแต่สมัยผมยังเรียนอยู่ที่นั้น กลุ่มผมจะสนิทกับบุคลากรคณะเมาด้วยกันประจำ วันนี้นัดกันมาช่างเหมาะเจาะ แล้วผมจะดึงพี่แดงไปยังไงละเนี๊ยะ นั่งคุยกันอยู่
นานกว่าจะดึงออกมาได้โดยบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงจะกลับมา ก็ไปกิน MK กันกินเสร็จก็กลับเลยปล่อยให้สาว ๆ ไป shopping กัน ต่อสุดยอดจริง ๆ หนุ่ม ๆ สองคนนี้ฮ่า ๆ กลับไปเป็นเรื่องครับ ครึ่งชั่วโมงกลับเป็น ชั่วโมงกว่า เมากันแล้วด้วย มีเสียงดังกันเล็กน้อยเพราะน้อยใจ ที่เค้าอุตสาห์ปล่อยเมียไว้ที่บ้านแต่น้อง ๆ กลับทิ้งไป ฮ่า ๆ ปลอบกันพักใหญ่เบียร์กองใหญ่ก็เลิกกัน พี่ ๆ เค้าท้าแข่ง snook พนันข้าวต้มรอบดึกกันอีก ไอ้เราก็แทงไม่เป็นกับเค้าไปนับแต้มให้เค้าก็ได้ สีไหนกี่แต้มยังจำไม่ค่อยได้อาศัยนักกีฬาคอยบอกให้ แต่ก็นับง่ายนะ เพราะส่วนมากก็ -7 ซะส่วนใหญ่ 1 ชั่วโมงหมดเวลาก็ไปหาข้าวต้มกินกัน ก็กลับมานอนแสนจะสบาย..เหนื่อยจริง ๆ อ้อลืมไปว่าตอนค่ำรุ่นพี่อีกคนก็นัดเจอเหมือนกัน แต่พี่เค้าพาลูกไปดู concert ที่ตึกทองจันทร์ ใน มอ. ก่อนแล้วค่อยว่ากัน อ้ายเราก็นัดซ้อนขอเลื่อนเป็นอีกวันแต่พี่เค้าต้องไปถอนฟัน เลยต้องผิดนัดไป

วันต่อมาสาครเพื่อนอีกคนมาหาดใหญ่อีกคนเลยหาที่นั่งกันก็ลงมติกันว่าจะไปร้า นบาร์โรย ร้านเพื่อชีวิตแถวเดียวกับชูการ์บีต ตอนแรกก็จะไปชูการ์บิตนะแหละ เพราะน้องเค้าไปกันแต่เค้าไปกันกลุ่มใหญ่เลยไม่ไปดีกว่าเดี๋ยวจะเสียบรรยกาศ เพราะแก่ ๆ กันหมดแล้ว เลยไปนั่งกันที่ร้านบาร์โรยแทน ร้านนี้ไม่เคยนั่งเพราะสร้างตอนผมเรียนจบแล้ว บรรยากาศก็ดีคนับมีสองชั้น ผมขึ้นไปชึ้นสองนั่งริม ๆ ดูดนตรีด้วยหัวค่ำเป็นโฟร์คเพื่อชีวิตเล่นคนเดียว เสียงดีผีมือเข้าขั้นฟังแล้วเพราะได้อารมณ์ดี กลังจากนั้นก็มีวงขึ้นมาเล่น ปกติแล้วจะเป็นวงบาร์โรยแต่วันนี้ติดไปเล่นงานบวช เลยมีวงจากนครมาเล่นแทนชื่อวงราษฏร มีเพลงแต่งเองมาเล่นให้ฟังซะส่วนใหญ่และมีซีดีมาขายด้วยเลยซื้อเอาไว้ ฝีมือก็ใช้ได้ แต่ที่ชอบคือมีนักดนตรีผู้หญิงด้วย จริง ๆ แล้วชอบนักดนตรีผู้หญิงอยู่แล้ว สำหรับคนนี้เธอเล่นกีต้าร์ และร้องนำด้วย แต่งตัวแบบเพื่อชีวิต ไม่แต่งหน้าทาปาก ไม่มีต่างหู ใส่กางเกงลายพลางทหาร รองเท้าหนัง แต่เธอดูดีไม่แพ้สาวเมืองกรุงที่แต่งหน้ากันจนนึกหน้าจริง ๆ ไม่ออก ประทับใจดีครับ แต่เสียดายว่าร้องเพลง และ พูดเบาไปหน่อย ได้ฟังเพลง ร้อยบุปผา โดยเธอเป็นคนร้องก็ฟังเพราะไปอีกแบบเสียดายถ่ายรูปมาไม่ชัดกล้องไม่ค่อยชัด ว่าง ๆ ผมจะเขียนถึงบทเพลงของวงราษฏรให้ได้อ่านกันครับ มีหลายเพลงน่าฟังทีเดียวตอนนี้ก็ทำเองแล้วเขียน CD เดินขายเอายังไม่มีค่ายเพลงกัน…เล่นเสร็จมีแขกโวยวายเล็กน้อยเพราะวงนี้เล ่นเพลงไม่คึกคักตามปกติดึก ๆ จะเร่งจังหวะเอาใจแขกกัน แต่ก็มีวงขึ้นมาอีกวงเน้นมันแบบเพื่อชีวิตกู้สถานการณ์กลับมาได้..วันหลังต้ องไปฟังวงบาร์โรยเล่นเองสักครั้งว่าเป็นยังไงบ้าง…เลิกจากร้านบาร์โรยก็เด ินไปทักทายน้องเค้าที่ชูการ์บิตแล้วก็ไปหาข้าวต้มกินกัน ร้านเดิม นั่ง ๆ ไปมีรถมอร์เตอร์ไซด์ชนกับรถดูเสียงดังลั่นรถตู้เผ่นหนีไปตามระเบียบกินเสร็จ ก็เดินไปทางนั้นเพื่อนวิ่งไปดูกลับมารายงานว่ายังไม่ตาย อืมม ก็ยังดีดึก ๆ รถหายากเลยเดินวนกลับมาที่หน้าชูการ์บิตอีกรอบเจอเอาตุ๊ก ๆ กันเดิมที่ไปส่งร้านข้างต้ม บังเอิญจริง ๆ ตุ๊ก ๆ บอกว่าไม่บอกให้คอยก็หมดเรื่องฮ่า ๆ ไม่ต้องเดิน…