ช่างน้อยนิด..

การเดินไปข้างหน้าฉันพบว่าเวลาที่ผ่านมามันสามารถแบ่งความรู้สึกได้สามแบบ
1. ปกติ
2. ความสุข
3. ความทุกข์

จริง ๆ แล้วโดยส่วนใหญ่ฉันพบช่วงเวลาปกติมากที่สุด ช่วงเวลาปกติมันไม่มีอะไรหวือหวาเป็นการเดินทางที่เนิ่นนานเป็นปกติ ช่วงเวลาความทุกข์ เจอรองลงมาบางครั้งมันไม่นานแต่ความรู้สึกมันช่างยิ่งใหญ่เนินนานเจ็บปวดทรมาน ก็ต้องอาศัยช่วงปกติเป็นยารักษา เวลาแห่งความสุขมักไม่ค่อยเจอมากนักแต่มักพบว่าเวลามีความสุขมักจะผ่านไปรวดเร็วและเมื่อเทียบแล้วมันช่างน้อยนิดนัก

แล้วเวลาที่เหลือละฉันจะเลือกเดินบนเส้นทางใดดี?