อย่าพยายามเข้าใจ..
บางครั้งเราพยายามที่จะทำ
ความเข้าใจอะไรด้วยตัวเอง..และบ่อยครั้งที่เรามักจะทึกทักเอาว่ามันน่าจะเป็
นไปตามความรู้สึกนึกคิดของเรา..จนทำให้เรื่องราวต่าง ๆ
แย่ลงและรู้สึกไปว่าสายเกินว่าจะแก้ไข
ดังนั้นบางครั้งก็จำเป็นต้องทำเป็นเฉยเสียบ้างปล่อยให้มันเป็นไปตามวิถีตราบ
ใดที่มันไม่ได้ทำร้ายใครเข้า
ความเข้าใจอะไรด้วยตัวเอง..และบ่อยครั้งที่เรามักจะทึกทักเอาว่ามันน่าจะเป็
นไปตามความรู้สึกนึกคิดของเรา..จนทำให้เรื่องราวต่าง ๆ
แย่ลงและรู้สึกไปว่าสายเกินว่าจะแก้ไข
ดังนั้นบางครั้งก็จำเป็นต้องทำเป็นเฉยเสียบ้างปล่อยให้มันเป็นไปตามวิถีตราบ
ใดที่มันไม่ได้ทำร้ายใครเข้า
<p>
วันเวลาและความเข้าใจจะรักษาริ้วรอยจากคลื่นชีวิตที่ถาโถมเข้ามา<br /> รอให้คลื่นสงบริ้วรอยจางลงแล้วเราค่อยมาเดินบนหาดทรายอันสวยงามนี้ดีไหม ?<br />
</p>
<hr />
<p>
<br style="font-weight:bold;" /><br />
</p>
<div style="text-align:left;">
<span style="font-weight:bold;">ถึงคนฝั่งฝากโน้น…</span><br />
</div>
<p>
<br /> ฉันพร่ำเพ้อมามากนักหนา…จนวันเวลาพาฉันมาพักตรงฝั่งฝากนี้<br /> สักอีกกี่ปีหนอที่จะลบจะให้เลือนลาง<br /> ฉันเข้าใจดีถึงความรู้สึกของเธอ..เธอต้องการแค่อยากรู้สิ่งที่ฉันเป็น..<br /> แต่เข้าใจความรู้สึกฉันไหม<br /> ฉันแค่อยากปลดปล่อยตัวเองออกจากกรอบที่คอยบีบความรู้สึก<br /> ในยามที่ได้ยินเสียง ในยามที่ได้เห็นข้อความจากเธอ<br /> เพราะใจฉันไม่เข้มแข็งอย่างใจเธอที่ไม่เจ็บปวดเวลาคุยกับฉัน<br /> มันต่างกันฉันเคยพูดเสมอ เธอคือคนกระทำความเจ็บปวดมันเล็กน้อยนัก<br /> ถ้าฉันรู้สึกแค่เล่น ๆ ฉันคงดีใจที่เธอไปได้ซะที แต่นี่ฉันพูดเป็นร้อยครั้ง<br /> มันก็ยังเหมือนเดิม ใช่ว่าฉันไม่เคยหยิบยื่นให้เธอฉันให้จนฉันไม่เหลืออะไร<br /> จนฉันคิดได้ว่าฉันควรกลับมารักษามันไม่ใช่เฝ้าทำลายมัน<br /> เธอเองก็อย่ากเห็นฉันลืมเธอ ลืมความเจ็บปวดไม่ใช่หรือ ทำไมเล่า ทำไม?<br /> ฉันกำลังเดินตามวิถีที่ดีที่สุด<br /> สักวันฉันจะดีขึ้นอาจจะเร็วจะช้าขึ้นกับสิ่งที่ฉันเจอ<br /> หากฉันยังพบเจอแต่เสียงของเธอ ถอยคำ ข้อความจากเธอ<br /> ถึงแม้มันออกมาจากความห่วงใยก็ตาม ฉันคงทำใจให้เข็มแข็งไม่ได้<br /> ซึ่งเธอเองก็รู้ดีว่าเพราะอะไร หรือ ตลอดเวลาเธอไม่เคยรับรู้มัน ?<br /> </div> </div>
ก่อนหน้า
คาดเดา…
ถัดไป
คนดีที่ฉันรับได้…