คนดีที่ฉันรับได้…

เมื่อก่อนนั้นอาจจะฝันกันไปไกล ว่าคนคนนั้นต้องเป็นคนดีที่สุดสำหรับเรา…มานึกดูตอนนี้มันก็ยังส่วนถูกอยู่บ้างตามความคิดของตัวเอง การที่จะเปิดใจรับใครเข้ามาสักคนเราน่าจะมองส่วนดีเขาให้มาก แต่ก็ต้องดูอย่างอื่นประกอบกันไปด้วย แต่สำหรับความรักบางครั้งมันจะปิดบังซ้อนเร้นทำให้เรามองข้าม และ เกิดเยื้อบาง ๆ ขั้นระหว่างเราสองเสมอ มันใกล้ชิดสนิทกันทำให้อาจดูเหมือนไม่มีอะไรขั้นกลาง แต่เมื่อเยื้อบาง ๆ นี้ขาดลงเมื่อใด..เราสองเหมือนอยู่กันคนละภพโลก…การยึดถือความดีของกันและกันช่วยให้เยื้อบาง ๆ มันเหนียวแน่นถึงจำเป็นต้องจากกันมันก็ยังผูกติดนึกถึงความสวยงามอยู่บ้าง….

 

แล้วคนดีที่ฉันรับได้ละ…คืออะไร? ความรักอาจก่อตัวขึ้นก่อนที่รับรู้มิติของอีกฝ่ายมิติที่รับรู้มันกระทบต่อความรู้สึกของเรา ถ้าเรามองแต่สิ่งที่เราเรียกว่าชั่วร้าย แน่นอนรักนิรันดร์อาจจบลงแค่ข้ามคืน… กระซิบผ่านหยาดน้ำตาของเขาไปสิครับ…

 

|

 

 

อาจงง ๆ กัน ฮ่า ๆ ก็งงกันต่อไปไม่ต้องพยายามเข้าใจนะครับ..