ขา…

จริง ๆ แล้วเราเดินด้วยขาจริงหรือ ? ถามโง่แฮะ ใคร ๆ ก็รู้ว่าเราไม่ได้เอาหัวเดิน .. อืมม จริง ๆ แล้วผมไม่ได้ซื่อขนาดนั้น การเดินในความหมายของผมคือการเดินไปข้างหน้า.. การนำพาภาระ และ กิจกรรมทั้งปวงที่เราคิดว่าเราต้องทำ การเดินแบบนี้จำเป็นต้องมีพลัง และ กำลังที่เกิดขึ้นจาก จิตใจ หรือที่เรียกกันว่า กำลังใจ นั้นเอง กำลังใจ มี source หรือแหล่งกำเนิดไม่เหมือนกันในแต่ละคน แต่ละช่วงชีวิตก็สามารถเปลี่ยนแปลง Source ไปเรื่อย ๆ เด็ก ๆ อาจมีเพื่อน ๆ เป็นกำลังใจ เพื่อนกินเพื่อนตายก็ว่าไป โตมาหน่อย อาจมีแฟน คนรู้ใจ โตมาหน่อย ก็อาจเป็นความหวังในอนาคต พอแก่เข้าหน่อยอาจมีครอบครัว ลูก ๆ ดังนั้นบางช่วงชีวิตของเราอาจมีบ้างที่ Source มันหายไปหรือสับสนไม่รู้จะยึด Source ไหนดี แต่ถ้าคิดให้ดีแล้ว ตัวเรานี่แหละเป็น Source ที่ดีที่สุด ติดตัวเรามาตั้งแต่เกิด เป็นตัวแทนของพ่อและแม่ …. เมื่อรู้แล้วในบางครั้งที่ไม่มี Source ใดให้ยึดเหนี่ยวก็จงทำตัวเองให้มีค่าสำหรับตัวเองเถิด…..