วัฏจักร….

ตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้วที่ได้หวนเข้าสู่วัฏจักรเก่า ๆ การได้อยู่คนเดียว… ทำงาน กลับบ้าน ไม่มีเสียงที่เคยเป็นกำลังใจอย่างเคยรู้สึกแปลกและเหงาจับใจ อีกฝากฝั่งหนึ่งของชีวิตที่ได้กลับมาเป็นอีกครั้ง ความรู้สึกที่ต้องยอมรับ ความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย

วันนี้ตื่น มาตอนเช้า นอนรอเสียงโทรศัพท์อย่างเคย…แต่นึกขึ้นได้ว่ามันไม่มีแบบนั้นแล้ว เศร้าแต่ก็ต้องเดินต่อไป อาการหวัดยังคงมีอยู่ เริ่มมีน้ำมูกมากขึ้นแล้วละ นาน ๆ จะเป็นหวัดสักครั้ง นานมากแล้วที่ไม่เป็นอะไร นอกจากอาการปวดหัว ปวดท้องที่เป็นอยู่ประจำ ร่างกายชักอ่อนแอ …. ไม่หิว ไม่ง่วง ไม่เคยเป็นมาก่อน นอนหลับ ๆ ตื่น ๆ เผลอมองแต่โทรศัพท์ อาการชักไม่ดีเมื่อไหร่จะหายสักที นี่แค่สองวันเอง แต่มันยาวนานมาก

ความคิดมุมมืด กับความคิดมุมสว่าง ต่อสู้กันบนตัวตนของคนทุกคน ไม่พ้นแม้่แต่ตัวผมเอง วันใดความคิดมุมมืดเอาชนะได้ วันนั้นจะเป็นอย่างไร ตัวเรา คนรอบข้าง… ความรู้สึก ความผูกพันจะเหมือนเดิมกันไหม ก็หวังให้รับรู้และเข้าใจ

รับฉันให้ได้นะคนดี….