Bike

Cycling For Kids by กฤษณ์ ปีที่6

วันเสาร์ – อาทิตย์ นี้มีโอกาสเข้าร่วมปั่นการกุศลในรายการ Cycling For Kids by กฤษณ์ ปีที่6 ตอน : มาราธอน 24 ชม. ปั่นก่อน นอนที่หลัง ที่จัดขึ้นใน ธรรมศาสตร์ รังสิต เริ่มตั้งแต่ตอนเช้าของวันเสาร์ที่ 15 มี.ค. นัดรวมทีมหน้าเสาธง สวทช. ซึ่งการปั่นครั้งนี้เป็นการรวมทีมกันในนาม FFCC หรือ Fast Foward Cycling Club สวทช. มีสมาชิก 5 คน คือ พี่โก้ พี่ปืน ผม ธง และ วิน เจอกันหน้าเสาธง สามคน ก็ไปลงทะเบียนกันก่อนประมาณ 7 โมงเช้า แล้วพี่โก้ กับ วินก็ตามมาสมทบ ค่าสมัครคนละ 300 บาทเป็นการสมทบทุนบริจาคให้โรงเรียน สำหรับผู้สมัครผ่านเว็บมาก่อนก็ได้จะเสื้อ และ ยางในคนละเส้น ถือว่าคุ้มทีเดียวเพราะยังมีของกิน น้ำดื่มให้แบบไม่อั้นตลอดงานอีก

บางเรื่องแม้รู้ก็ทำอะไรไม่ได้…

ไม่ได้บันทึกหลายวัน มีเรื่องเยอะแยะมากมายอยากเขียนแต่อารมณ์ไม่ได้เหอ ๆ ช่วงหลายวันที่ผ่านมาก็มีอะไร ๆ มากมายตั้งแต่เข้าร่วมอบรมเรื่อง Agile ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก ๆ ถ้านำมาใช้ในทีมได้สิ่งที่ได้เรื่องแรกสำหรับผมคือตัวเอง มันสามารถพัฒนาตัวเองได้อย่างดี เมื่อแต่ละคนเกิดการพัฒนา ทีมก็พัฒนาตาม และ Product ที่ดีก็ตามมา องค์กรก็ได้สิ่งดี ๆ ตามมาเช่นกัน แต่ก็ขึ้นอยู่กับใจผู้บริหารเช่นกันว่าต้องการ Product ที่ดีจริง ๆ หรือต้องการนักปลูกผัก อันนี้ก็ไม่รู้สินะ…

จากบันไดหลายวันเป็นอื่น…

หลังจากเจ็บออด ๆ แอด ๆ ตั้งแต่เป็นหวัด คอเคล็ด ปวดขากรรไกรทำให้ปั่นไม่เต็มที่ หลุดมาหลายวันวันนี้กลับมาปั่น เหมือนรถมันหนักขึ้นยังไงชอบกล ปั่นไล่เค้าไม่ทันซะงั้น ฮา ๆ ตั้งเป้าไว้สามสิบกิโล ก็ได้สามสิบแถมนิดหน่อย

หลานแฝด

เมื่อวานได้ฤกษ์ดีผ่าคลอดหลานแฝด ลูกของพี่ชาย วันนี้เลยแวะไปเยี่ยมสักหน่อย แต่เนื่องจากอายุครรภ์ยังไม่ครบดีเลยต้องอยู่ห้องดูแลเด็กแรกเกิด ออกได้ก็พรุ่งนี้ พรุ่งนี้เย็น ๆ เลยนัดกับ อาโบ อาจอย ไปเยี่ยมพร้อมกันอีกที จะได้รับขวัญหลานพร้อม ๆ กัน ส่วนพี่สะใภ้ก็ยังต้องให้เลือดเพิ่มเติมเพราะเสียเลือดเยอะ เนื่องจากรกติดมดลูกมากไป มีอาการซีดเกล็ดเลือดต่ำ ด.ญ.พาย ด.ช. พัฟ กลับมาตอนเย็นก็ปั่นสักหน่อยจริง ๆ ปั่นกันหลายคน แต่ปอมมีงานเยอะ ปั่นได้แค่สิบห้ากิโลก็หนีไปเสียก่อน ส่วนยี่สิบกิโลหลัง อาศัยดูดท้ายน้อง MTEC ปั่นสะบายหน่อยอิอิ ความเร็วเฉลี่ยเลยสูงใช้ได้ ถ้าปั่นคนเดียวคงเป็นลมไปแล้ว

อู้หลายวัน

หลังจากป่วยตอนต้นสัปดาห์ทำให้ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงสักเท่าไหร่ ช่วงวันหยุดลองหัดเขียน plugin ของ WordPress ใช้เองตอนแรกก็เล่นเอางง อ่านไปอ่านมามันมีวิธีเขียนแบบลูกทุ่ง ๆ ซึ่งง่ายดี ถ้ามีเวลาจะเขียนบันทึกความจำไว้ วันนี้ตอนเย็นออกปั่นสักหน่อย ออกเร็วตั้งแต่สี่โมงเย็นแดดยังร้อนอยู่ ตั้งใจจะปั่นสักสามสิบกิโล ปั่น ๆ ไปนึกสนุกปั่นไปเรื่อย ๆ ให้ครบร้อยกิโลซะเลย ตอนสักห้าโมง กลุ่มขายตรงที่มาเช่าหอประชุมออกมายืนโห่ร้อง กันข้างถนน โคตรอึดอะกรีดร้อง โห่กันเป็น ชม. ๆ ไม่เข้าใจจริง ๆ เค้าทำอะไรกัน ปั่นไปยังกะมีคนมาเชียร์ฮา ๆ หลังจาก รปภ. เลิกตรวจแถวกะเย็น เห็น รปภ. ยืนกันกลุ่มใหญ่ตรงทางแยกอันตราย ที่ออกจาก inc1 ไปวงเวียนทางออก ปั่นไปใกล้ ๆ ก็เห็นว่าเกิดเหตุ มอเตอร์ไซค์ ชนกัน คู่กรณี เป็น รปภ. กับ มอเตอร์ไซค์รับจ้าง กระจกแตกเกลื่อนบนถนน เสียวมาก ๆ กลัวยางรั่วเพราะเศษแก้วเล็ก ๆ เจาะยางมาเยอะละ ลุ้นมานานละว่าสักวันต้องชนกันสักวัน ตอนเลิกแถวยังกะผึ้งแตกรัง โชคดีนาน ๆ จะปั่นไปเจอสักครั้งแต่ตอนเจอก็ลุ้นทุกครั้งเพราะเต็มถนนจริง ๆ ระหว่างปั่นก็พยายามหยุดพักเป็นช่วง ๆ ประมาณ 70 km แบตมือถือจะหมดเลยพักแล้วเอาแบตสำรองไปด้วย ห้ากิโลสุดท้ายเป็นอะไรที่สุด ๆ จริง ๆ ระหว่างปั่นกินน้ำ กับพวกเกลือแร่รวม ๆ ประมาณสองลิตร แต่พอปั่นเสร็จชั่งดูน้ำหนักหายไปตั้งสองกิโล น้ำที่เติมเข้าไปไม่พอจริง ๆ ก่อนปั่น 85 หลังปั่น 83 kg

บีบใจ

ตอนเช้ามานอนอ่อยบนบันได หลังจากเมื่อวานมีอาการหน้ามืด วันนี้เลยซ้ำอีกที ลองรีดขึ้นไปถึง Zone4 แต่ก็อยู่ได้ไม่นานเพราะขามันค่อย ๆ ลดลงเองแบบอัตโนมัติ ได้มาไม่กี่นาที เลยเลี้ยงไว้ที่ Zone3 เอาแบบเอโรบิกก็แล้วกัน เกือบจะไม่ถึงห้าสิบกิโลเสียแล้วขาสั่นเลย เพราะลมแรงมาก ๆ ส่วนอุปสรรควันนี้ก็มีสามอย่าง อย่างแรกก็มะหมาตัดหน้าแบบกระทันหันตรงโค้งเดิมวงเวียนหอพัก เบรคตัวโก่งลากยาวกว่าเดิมคราวนี้ วิ่งส่ายก้นสบายใจเฉิบเลย หึหึ T_T อย่างที่สอง จักรยานแม่บ้าน(คนปั่นหน้าโหด)จะเลี้ยวเข้าวงเวียนประตูใหม่ แต่ไม่ส่งสัญญาณใด ๆ ว่าจะเลี้ยวนึกว่าจะไปทางเดียวกัน แต่จังหวะที่เราจะตีโค้งแซงพี่ท่านก็ตัดเข้าวงเวียนเฉย ยังดีที่สงสัยไว้ก่อนแล้วเลยเบรคทันไม่งั้นผ่ากลางแน่ ๆ และอย่างที่สาม ก็น้องปั่นจักรยานออกกำลังกายกันสามคน แต่ปั่นกันเรียงหน้ากระดานเต็มถนนเลย รอบแรกดีดกระดิ่งขอทางก็ลุกลี้ลุกลนหลบกัน มารอบสองก็ยังปั่นเต็มถนนอีก เลยปั่นหาช่องแซงเองละกัน แต่กลับกลายเป็นว่าทำให้น้องเค้าตกใจเข้าไปใหญ่ เหอ ๆ ขนมของฝากจาก ดร.เติม ปั่นเสร็จไปหาอะไรกินกับพี่ปืนเช่นเคย ร้านใต้หอปิดเร็วเลยไปโต้รุ่ง มธ. หลังจากย้ายไปตั้งชั่วคราวยังไม่เคยไปกินเลย ได้โจ้ก น้ำมะพร้าว และ น้ำเต้าหู้ อิ่มเลย ก่อนกลับหอก็ได้รับข่าวว่าน้อง MTEC ในทีมปั่นจักรยาน (ตอนค่ำยังปั่นด้วยกันผมแยกออกมาก่อน) ประสบอุบัติเหตุชนกับจักรยานแม่บ้านที่ตัดหน้าตรงทางแยกหน้า BIOTEC ดิสเบรคเบี้ยว คนหามไปให้หมอดูอาการทราบเบื้องต้นว่าไม่เป็นอะไรมาก เหตุการณ์พวกนี้เฉียดมาบ่อยมาก เพราะคนมักไม่ค่อยระมัดระวังในการใช้ถนน เพราะเป็นถนนภายในคิดว่าปลอดภัย เวลาใช้ถนนเลยขาดความระมัดระวัง

เพิ่งสาคลาย

วันนี้เพิ่งสร่างไข้ หลังจากป่วยมาสองวัน ไม่ได้ปั่นมาสามวัน แมวจัดทริปไปวัดไผ่ล้อมเช่นเคยวันนี้มีเด็กใหม่คือโคนัน มาร่วมทริปด้วย ดูจากท่วงท่าลีลาแล้วไม่เบา ทุกคนเลยสปริ้นกันใหญ่ ลืมไปว่าปั่นเสือภูเขา ไปสปริ้นไล่เค้า พอถึงวัดถึงกับมีอาการหน้ามืดกันเลยทีเดียว จริง ๆ ถ้าปั่นต่อคงไม่เป็นอะไร นี่หยุดเพราะถึงที่หมายเลยทำให้ปรับไม่ทัน ตอนกลับปั่นโคตรเหนื่อย เพราะลมต้านแรงมาก ปั่นไปท้อไปทำไมไม่ถึงสักที แถมแปลกใจว่าแมวหายไปไหนไม่ปั่นตามมา สักพักก็รู้ว่าแมวยางรั่ว ซะแล้วเลยปั่นกลับกันไปหาแมวอีกรอบ เปลี่ยนยางแล้วไปต่อ จริง ๆ วันนี้ตอนเที่ยงไปจัดหนักกันมา กินซาบูบุฟเฟ่ซะอิ่ม เลยต้องเบิร์นออกซักหน่อย หลังปั่นเสร็จมาดูกราฟอัตราการเต้นหัวใจก็พบว่ามี Zone 4 อยู่นิดหนึ่งก็คงตอนหน้ามืดนั้นแหละฮา ๆ เพิ่งครั้งแรกมั้งที่เต้นถึง Zone 4 ปกติจะเลี้ยง ๆ ไว้ไม่เกิน Zone 3 ปล. สาคลาย ภาษาใต้ หมายถึง ดีขึ้น

ทริป #9’57 วัดโบสถ์ 50 km

สองวันติดกับทริปปั่นจักรยาน เมื่อวานจัดไป 100 km วันนี้ 50 km ความแตกต่างกันคือวันนี้คนเยอะทั้งหมดสิบคน ปั่นกันสนุกมาก ไม่เน้นเร็ว แต่เน้นกิน ฮา ๆ ปกติปั่นไกล ๆ น้ำหนักจะลดไปไม่ต่ำกว่าหนึ่งกิโล แต่วันนี้กลับมาชั่งน้ำหนักเท่าเดิมเลย จัดไปหลายมื้อ ทริปนี้โน้ตเป็นคนระดมพล ตอนแรกหามือใหม่มาปั่นทำไปทำมา มีแต่ขาแรงทั้งนั้น ตัวพ่ออย่างพี่สมเดช พี่ธนางี้ แต่ก็ไม่ทิ้งกันปั่นกินลม ชมวิวกันไปเรื่อย ๆ มีบางจุดที่ลุ้นรถใหญ่บ้าง เช่นตอนข้ามถนนใหญ่ กับตอนข้ามสะพานข้ามเจ้าพระยา ที่รถใหญ่ และเร็วมาก ๆ เสียวหลัง เสียวข้างตลอดเวลา คนอื่นเค้าปั่นกัน 100+ km กันทั้งนั้นแต่ผม ปอมและโบลิ่ง ดักรอระหว่างทางเลยได้มา 50 km ก็กำลังดีแล้วละ วันนี้อากาศถือว่าดีมาก ๆ มืดฝนทั้งวัน มีลงเม็ดบ้างเล็กน้อย ถึงห้องฝนก็ตกพอดี ส่วนพี่ ๆ ได้ข่าวว่าไปติดฝนกันระหว่างทาง อุปสรรควันนี้มีโน้ตยางรั่ว เลยแวะปะกันที่วัดเชียงราก ตอนนั้นฝนลงเม็ดพอดีแต่ก็ไม่มาก ปะเสร็จก็ปั่นกันต่อคราวนี้ยิงกันยาวจน พวกผมแยกกลับออกมาก่อน อ้อ ได้ข่าวพี่สมเดชโซ่ขาดแถวในเมืองอีกคน กลับถึงห้องอาบน้ำเสร็จก็พาอีแดงไปเปลี่ยนยางยกชุดทั้งยางนอกยางในกันเลย เพราะนานมากแล้วไม่ได้เปลี่ยนยางนอกแตกหมดละ โชคดีไปเร็วช่างกำลังจะปิดร้านไปดูฟุตบอลกันพอดี รีบเปลี่ยนกันใหญ่ ฮา ๆ วันนี้ต้องขอขอบคุณพี่สมเดช พี่ธนาและพรรคพวก และที่สำคัญคือโน้ตที่จัดทริปสนุก ๆ นี้ขึ้นมาโอกาสหน้าคงได้ร่วมกันอีก จริง ๆ โน้ตชวนปั่นบ่อยมากแต่ไม่ได้ไปสักที

วันพระรัก

เค้าบอกว่าวันนี้เป็นวันที่สำคัญนาน ๆ จะเกิดขึ้นสักครั้งคือวันแห่งความรักของสองศาสนามาตรงกัน คือวันวาเลนไทน์ และ วันมาฆบูชา เลยตื่นแต่เช้า ไปหาข้าวเซเว่น แถมไข่ลวกมาด้วยฮา ๆ แต่ต้องเดินไปนะเพราะอีแดงยางแบนซะงั้น ถึงคราวต้องเปลี่ยนยางชุดใหญ่ สงสัยงอนที่เปลี่ยนยางให้เจ้าไวท์เมอริไปเมื่อวันก่อน กินข้าวโด๊ปไข่ลวกเรียบร้อย ก็ออกปั่นฉลองวันสำคัญซะเลย อยากปั่น 100 โลมานาน หลังจากผ่านไปหนึ่งปีหรือสองปีหว่า ดูเหมือนอาการไม่ร้อนเพราะมีเมฆมากแต่เอาเข้าจริงร้อนใช้ได้เลยปั่นไม่ค่อยออก ความเร็วอ่อนหัดมาก ๆ เลือกเส้นทางเหมาะกับเสือภูเขามาก โคตรกลัวยางแตกมาก ๆ ถนนลูกรังยาวหลายกิโลเลย เค้ากำลังทำถนนด้วย ปั่นได้แค่ 18 km/hr ฝุ่นตลบมาก ทั้งรถทั้งคนเปื้อนมอมแมมมาก โดยเฉพาะขากลับที่ข้ามสะะพานเร็วไปหลายกิโลเลย ปัญหาที่เจอวันนี้คือ iPhone โดยปัญหาแรกคือมองไม่เห็นเลยกลางแจ้ง เผลอไปลดแสงลงสุด พยายามเอาแสงกลับมานานมาก เพราะอยู่ข้างถนนยอมรับเลยว่ามองไม่เห็นจริง ๆ ส่วนปัญหาที่สองคือเครื่องร้อนมาก ๆ เพราะระหว่างพักครึ่งผมชาร์จแบตทำให้มันร้อนเป็นทุน และระหว่างปั่นเอาใส่กระเป๋าบนคอรถตากแดดตลอดทาง ความร้อนขึ้นสูงมาก ๆ จนเครื่องหยุดทำงานขึ้นหน้าจอเป็นรูปเทอโมมิเตอร์สีแดงจนน่ากลัว เอะใจตอน Endomondo พูด ๆ อยู่แล้วดับพูดไม่เสร็จเลยแวะข้างทางดู รีบเอาออกมาถูกับส่วนที่เย็นที่สุดของร่างกาย ถ้าล้างน้ำได้คงทำไปละ ฮา ๆ ได้โอกาสพักเหนื่อยสักพักเครื่องก็เย็น กลับมาทำงานปกติ Endomondo ก็นับต่อให้แต่ดูเหมือนระยะทางจะหายไปเล็กหน่อยช่วงที่เครื่องดับ ส่วนอีกเหตุการณ์คือ Endomondo ดับแบบไม่คาดคิด เมื่อกลับมามันจะนับต่อให้อัตโนมัติ บนโอเอสอื่นไม่แน่ใจนะครับ แต่ปัญหาตามมาคือ workout นั้นเมื่อเสร็จแล้วมันจะไม่ถูกนับเข้าไปยังชาแลนจ์ต่าง ๆ เราต้องเข้าไป edit แล้งติ๊กให้นับรวมไปด้วย เพราะมันคิดว่า workout เราอาจจะผิดปกติเลยไม่นับให้ ผมเห็นหลายคนโวยวายว่าสถิติหายกันเยอะ เลยคิดว่าส่วนหนึ่งน่าจะมาจากสาเหตุนี้ก็เป็นได้ ไหม้เลย สรุปวันนี้ปั่นแบบอ่อนหัดมาก ๆ ไม่กล้า speed เพราะปั่นคนเดียวถ้าเกิดอะไรขึ้นอาจจะไม่มีคนช่วยก็ปั่นเท่าที่คิดว่าถึงชัวร์สถิติและการทำงานของหัวใจก็เป็นอย่างที่เห็น อีกอย่างที่ลุ้นคือฝนจะตก ลงเม็ดมาให้ตกใจเล่น แต่ก็โชคดีที่ถึงหอแล้วถึงจะตก แต่ตกนิดเดียว

อ่อนหัด

สองวันมานี้ลองปั่นเช้า-เย็น พบว่าไม่ผ่านเกณฑ์ประเมิน เพราะพักผ่อนน้อยไปฟื้นฟูกำลังไม่ทัน คงได้เฉพาะตอนเย็นรอบเดียว หรือไม่ก็สักครั้งสองครั้งต่อสัปดาห์ จริง ๆ แล้วอากาศตอนเช้าดีมาก เย็นสบายปั่นตั้งสองสามรอบกว่าจะรู้สึกร้อน แถมรถไม่มีให้กวนใจระวังอย่างเดียวก็มะหมาแถวนี้ ที่ตอนเช้า ๆ จะเป็นเวลาวิ่งเล่นออกกำลังกายเหมือนกัน เมื่อเช้าก็เฉียดทับเจ้าลูกหมาเพิ่งหัดวิ่งเล่น เบรคลากซะไกลดีไม่แหกโค้ง ปั่นเสร็จนั่งสูดอากาศบริสุทธิ์รับลมเย็น ๆ แต่พอจะกลับเข้าหอพบว่ารถยางแบนซะงั้น จับ ๆ คลำดูพบร่องรอยก้อนกรวดเสียบอยู่ เลยต้องเปลี่ยนยางตั้งแต่เช้าเลย ตอนแรกก็ลุ้นว่าจะรั่วหลายแผลหรือเปล่า เพราะตอนดูมีหลายจุดที่โดนเสียบ ทั้งกรวดและเศษแก้ว แต่ลองเข้าไปไล่ในน้ำดูก็รั่วแผลเดียว เก็บไว้เอาไปปะวันหลัง รั่วรูใหญ่ใช้ได้เลย ส่วนตอนเย็นวันนี้คิดนานทีเดียวว่าจะปั่นดีไหม แต่ก็ตัดสินใจออกปั่นสักหน่อยตั้งไว้ชั่วโมงหนึ่ง แต่ก็มีปอมเป็นเพื่อนปั่นเลยได้มาสามสิบกว่ากิโล ดูสถิติแล้วอ่อนหัดมาก ๆ หัวใจอยู่ใน z1 ทั้งนั้น เหอ ๆแต่ก็ได้เหงื่อมาบ้าง ปั่นเสร็จก็ไปกินปลากับพี่ปืนตามเคย คราวนี้แลกฟรีมาตัวหนึ่งหลังจากเก็บสะสมคูปองมาหลายปีกว่าจะครบ